Asıl söylemek istediklerime gelmeden önce sizlere bu gün ile ilgili Wikipedia kaynaklı birkaç bilgi vermek istiyorum
14 Şubat Sevgililer Günü dünya çapında kutlanan kişiye, dahası eşlere özel bir gündür. Gerçek kökleri ta Romalılar dönemine kadar gider. St. Valentin isimli Roma Katolik Kilisesi’ne ait bir azizin adına ilan edilen bir bayram günü olarak kutlanır. Batıda St. Valentine’s Day olarak tanınmıştır. Valentin sözcüğü daha çok hoşlanılan kişi veya sevgili anlamında kullanılmaktadır.
Yine 19. yüzyılda bir Amerikalı ilk defa Sevgililer Günü ile ilgili bir kart yollar. Zamanla bu yaygınlaşır ve nurtopu gibi bir gün olup çıkar. Günümüzde “14 Şubat” eşlerin veya sevgililerin birbirlerine hediyeler aldığı, kartlar gönderdiği özel ve kutlanılması gereken bir gün olup çıkmıştır. Son yıllarda tabii Noel gibi oldukça tüketime yönelik çılgın bir gidişatın olduğunu görmek gerek. Eldeki rakamlara göre bu gün ile ilgili dünya çapında bir milyar kart gönderiliyormuş. Alınan hediyeleri, satışları gözönünde bulundurduğunuzda ciddi bir sektörün oluştuğunu rahatlıkla söyleyebiliriz.
Biraz araştırdığım bu konuda ilginç bir bilgiye daha değinmeden geçemeyeceğim. Sevgililerin bir birlerine sevgi dolu mesajlar, aşk şiirleri yazdıklarını biliriz. İlginç olan, bunu ben de bilmiyordum, sevgilisi olmayan şahıslar batı medeniyetlerinde hoşlandıkları kişilere gönderdikleri kartlara “sevgilim olur musun?” imzasız kartını gönderiyorlarmış. Kartı alan şahıs bunun kimden geldiğini bulmaya çalışırmış. Çevremde sordum bilen yok böyle bir geleneği.
Yaygın gelenek malum hemen herkes bu günde sevgilisine ve eşine günün anlam ve önemine ait çiçek veya çikolata ilk sırada gelmek üzere hediyeler vermesi. Bu özel gün sevgililere aittir, genelde çift kişilik bencillik bir günlüğüne de olsa birlikte yaşanır. Özellikle bugünde romantik bir şeyler yapmak, yemek, eğlence veya dışarı çıkmak neredeyse kutlanılması gereken bir gelenek haline gelmiştir.
Buraya kadar hiçbirimizin itiraz edeceği bir şey olmaz. Bence de gayet insani ve hepimizin yaşadığı şeyler. 14 Şubat Sevgililer Günü özel olarak size neyi hatırlatır bilmem ama benim için de çok şey ifade eder. Ayrıca 14 Şubat neden özellikle sevgililer günü olarak adlandırılmış az çok bilmek gerekir. Böylesi önemli bir günde de ülkemizde ve dünya genelinde bu kadar şiddete mağruz kalan KADIN – ERKEK – savunmasız masum ÇOCUK – ve bizlere emanet edilen Allahın dilsiz kulları Hayvanlar !!! kesinlikle unutulmamalıdırlar. Dünyada ve ülkemizde hemen hergün 364 gün şiddete mağruz kalan ve şiddet gören kadınlarımıza, nedense yılın bu 365 inci gününde, yapılan tüm kötü davranışlar ve özellikle şiddet unutuluyor. Bir çiçekle, kartla, hatta tek taşla, yemeğe çıkmakla, tatile gitmekle vs. vs. hepsi, herşey unutulabiliyor.
Ben diyorum ki yılda bir gün değil de, 365 gün birbirimizi sevmesini saymasını öğrensek öğretsek, çocuklarımıza şiddetin yerine sevgiyi, insanlğı paylaşımı aşılasak daha iyi olmaz mı? Bunun dışında 14 Şubat’ın benim için diğer 364 günden hiç bir ayrıcalığı yoktur. Eğer üzerimizde şiddet uygulanıyorsa bunun sorumlusu biziz. Okumak meslek edinmek toplumdaki yerimize sahip çıkmak bizim kendi ellerimizdedir.
Sonlarken bir çağrım olacak. Özellikle bu günde bu defalık bir seferliğine de olsa, eşlerinizden veya sevgililerinizden çiçek veya hediye yerine sokak hayvanlarına harcama yapacakları miktar kadar mama yardımı istenebilir. Bence böylesi güzel ve anlamlı bir günde hem toplumsal duyarlılıkla ilgili hem de yardıma muhtaçlarla ilgili örnek bir davranış sergilenebilir. Ne dersiniz?
Yazar Esma Arslan
