2018´den Derlemeler ve 2019 Gelirken

2018 eskidi, gitti gidiyor. Yeni bir yıl kapıda. Artık gelenek oldu, giden yılın hesabı, gelecek yılın planları vs. vs. Ben de bu kervana uyup size giden ve gelecek yıl hakkında bir şeyler karalamak istedim.

Blog sayfamı yakından takip edenler iyi bilirler, yıla sokak hayvanlarına yardım gecesiyle başlamıştık. Etkinlikle ilgili haber ve fotoğraflar hala sayfada, merak edenler bakabilirler. 2019´da da benzer bir etkinliğin olacağını şimdiden haber vereyim. Hamburglu hayvansever dostlar kervanı her geçen yıl artarak büyüyor. Bu dostlarla gurur duyduğumu burada belirtmeliyim.

Fazla detaylandıramayacağım, yoksa yazı uzayacak, satırbaşlarıyla kabaca değinmek istiyorum: Avusturalya macerası diyeyim bugünlerde bilmem kaçıncı bölüme geldim. 2019´da bir aksilik çıkmazsa eğer, bitirip kitaplaştırılacak. Takipçiler biraz daha sabredecekler. Büyük ihtimalle romanlaştırmış olacağım. 2018´in benim ve firmam için ayrı bir anlamı vardı. Hiç bu kadar uzun ayakta duracağımı, dahası bu meslekte kalacağımı sanmamıştım. Yılın başından ortalarına kadar 20. Yıl jübilemiz hakkında hazırlıklar yaptık, organizasyonlar planladık ve yine hesaptaki gibi dört dörtlük bir etkinlikle kamuoyuna mal olduk. Bergedorf günlerce bizi konuştu. Dostlar sevindi, mutluluğumuza ve sevincimize ortak oldular, düşmanlar ise her zamanki gibi kıskançlıktan çatladı, gizli saklı dedikodusuna devam etti. Bizlere destek veren dost, akraba ve elemanlarıma bir kez daha böylelikle teşekkür ediyorum. Bu arada torunumun ziyaretini atlamamalıyım. Kızım ve Destan bu kutlamalarda bizimle birlikteydiler. Ayrı bir sevinç ve neşe kattıklarını söylemem gereksiz.

Kızım ve torunum gittiler, kutlamanın sevinci bitmek üzereydi ki büyük bir üzüntüye kapıldım. Son köpeğim Canım´ı kaybettim. Bir daha kesinlikle köpek sahibi olmak istemiyor, ayni üzüntüleri yasamak istemiyordum. Bir aya yakın Türkiye tatili biraz kendimi toparlamama yardımcı oldu. Sorgun ve Seferihisar´daki hayvan barınakları ve sokak hayvanlarına destek turları, aile ziyareti az da olsa acımı hafifletti.

Bizim sağlık sektöründeki eleman ihtiyacı ve sıkıntısı malum. Konunun uzmanları 60 ile 90 bin kişilik personal ihtiyacından bahsediyorlar. Hatta bir ara Türkiye´den 55 bin kişinin meslek eğitimini tamamladıktan sonra Almanya´ya gelecekleri konusunda işbirliği kararına varıldığı yönünde bir anlaşmanın yapıldığından bahsedildi. Sorup soruşturduk maalesef aslı astarı olmayan bir haber çıktı. Bu konu her firma gibi bizi de etkiledi. Uzun yıllardır ilk defa bu denli şiddetli inişli çıkışlı eleman sorunu ile karşılaştık. Gerçi sektörde herkes bundan yakınırken biz yıllardır aynı kadro ile çok şükür devam ediyoruz. İnişli çıkışlı da olsa krizi atlattık. Bunda sağlam ekibimin ve iyi idarenin rolü önemliydi. Tatil dönüşü Fransa´ya akrabalarıma uğradım. Köpeksiz yapmayacağımı bildikleri için beni kandırıp Lokum´la tanıştırdılar. Lokum´suz Hamburg´a gelemeyeceğimi biliyordum. Bugünlerde kızımla ilgili haberleri “Lokum´un Günlügü”nden takip ediyorsunuzdur. Şimdiden epey bir hayran kitlesi oluştu denilebilir. Lokum artık hem evimin hem de büromuzun vazgeçilmez demirbaşlarından biri olup çıktı.

Yılın sonlarına doğru kızım, damadım ve torunum geldiler. Lokum ile Destan’ın oyunları izlenmeye değer. Tabi bu arada Lokum´un küçük bir çocuk gibi kıskançlıkları ayrı yazıların konusu. Bu arada o denli çalkantılı bir yıl olsa bile yıllık kontrolümüzden alınabilecek en iyi puanı alarak verdiğimiz hizmetin kalitesini ilgili resmi kurumlara da göstermiş olduk. Bu yaptığımız isteki ciddiyet ve samimiyetimizin de kanıtı oldu. Düzenli ve prensipli çalışmanın doğal sonucuydu yaşanılan.

2018´i böyle inişli çıkışlı eskittik. Kapıda 2019. Hepinize mutluluk, sağlık ve başarılar getirmesini, her şeyin gönlünüzce olmasını dilerim.

Yazar Esma Arslan