HAYMANA’NIN IŞIĞI SÖNDÜ!!!
YORUM/HABER: Ali Akdemir
“Hüznün kollarına düştüğünü görmedik,
Ve sen bizimleyken,
Tebessüm hiç eksik olmadı gözlerinden!!!”
Haymanı ilçesinin bir değeri, aydınlık yüzü, ilçenin aydınlanması konusunda büyük mücadele veren, bilinçli ve cesaretli kimliğiyle yediden yetmişe gönüllerde taht kuran, Bora’nın yiğit babası, Seher’in hayat arkadaşı Lütfi Keskin yaşamıyor artık.
Bir dönemler SHP’de ilçe başkanlığı yapmış, CHP üyesi olan, gülünce ağız dolusu gülen, sosyal-toplumsal projelerin sürekli destekleyicisi, iş insanı Lütfü Keskin hayatının baharında beklenmedik bir kalp kriziyle sonsuzluğa göçtü gitti.
HAYMANA İLÇESİ BİR DEĞERİNİ YİTİRDİ
Lütfi Keskin’in cenazesi 16.07. 2018 tarihinde Haymana merkez camii’nde kılınan cenaze namazından sonra, düzenlenen bir törenle haymana ilçe mezarlığına defnedildi.
Bu acılı zor günde dostları, arkadaşları ve sevenleri acılı aileyi yanlız bırakmadılar. Hep birlikte son veda gerçekleştirilerek Lütfü ağbi sonsuzluğa uğurlandı. Ölüm haberini geç haber aldığım ve Almanya’da yaşadığım için malesef cenazesinde bulunamadım. Ama en kısa zamanda Haymana’ya gelip, Lütfi abiyi mezarında ziyaret edeceğim.
HAMBURG’TAN HAYMANA’YA UZANAN GÖNÜL KÖPRÜSÜ
Kendisini 2016 yazında bir iş görüşmesine geldiği Almanya’nın Hamburg şehrinde tanımıştım. Kendisine daha ilk görüşmede kanım hemen ısınmıştı. Ondaki samimiyet rüzgarlarını hemen farketmiş, pozitif enerji sıcaklığını hemen almıştım. Yanında sevgili oğlu Bora ve işletmesinin müdürü de vardı. Hemen o yaz bizi ailece Haymana’ya davet etti. Bu samimi daveti kırmayarak o yaz ilk kez ailece Haymana’ya gittik. Bize ailece yüreğinin kapısını açıp Haymana’da 4-5 gün misafir ettiler. Anadolu insanına has misafirperverliği bize olanca sıcaklığıyla gösterdiler.
HAYMANA’YI BANA SEVDİREN ADAM YAŞAMIYOR ARTIK
O Haymana sevdalısı bir yürekti. Haymana’nın kalkınmasına ve sağlık turizminde avrupa’ya açılmasında bir gazeteci olarak benden tanıtım konusunda ricada bulunmuştu. Bende konuyla ilgili bizzat haymana da tanık olduğum termal suyu ile ilgili haber yapmıştım. Daha sonra Almanya’dan bir grup gazeteci arkadaşımı da haymana’ya yönlendirmiştim. Lütfi abi gazeteci arkadaşlarıma da aynı sıcak misafirperverliği gösterip kendileriyle yakından ilgilenmiş. Bir anlamda hiç gitmediğim tanımadığım yabancı bir ilçe olan Haymanayı bana sevdirmişti bu gözlerinin içi gülen adam. .
Bir daha kendisiyle yüzyüze hiç görüşmek nasip olmadı. Ama arada bir telefonda görüsüp hasret gideriyorduk. Türkiyenin durumu ve ortak tutkumuz olan Beşiktaşın halini konuşurduk
Haymanaya ilişkin güzel projeleri ve düşleri vardı. Hem Haymana’ya, hemde Türkiye’ye yönelik umut, düş ve hayalklerini gerçekleştiremeden bir yıldız gibi göçüp gitti aramızdan ansızın.
” Dudaklarından öptüm yaşamı
Türküler döküldü yüreğimin sofrasına
Ölesiye sevdik seni güzel insan
Düştük kaldık bir ölüm kalım sevdasına
Şimdi şiirler basıyoruz yaralarımıza”
Evet Lütfi abi söyle şimdi bana nerelere koyarız acımızı,hangi kadehe, hangi damara, hangi buzulun altına. Söyle hangi dağa, hangi taşa, hangi toprağa gömeyim.
O sözdü, hoşgörüydü, kardeşlikti, haksızlığa isyandı, türküydü, deyişti, halaydı. O insan sevdasını kırmızı bir gül gibi yüreğinde her zaman sıcağı sıcağına taşırdı…
O Haymanaydi. O Türkiyeydi. O hepimizin dilindeydi. Şimdi hepimizin yüreğinde yaşayacak. Kendisini tanımaktan kendimi çok mutlu hissediyorum
O ARTIK YAŞAMIYOR
Lütfi ağbinin sevgili oğlu Bora babasının acı kaybıyla ilgili duygularını şöyle dile getirmiş. “Sanki dün 1 yaşındaydım, şimdi 100 yaşına girdim. “Canım oğlum” derdin. Baban hep arkanda. Benden çok beni düşünürdün. Nazımı, kahrımı çekerdin. Hiç büyütmedin ki beni. Yol arkadaşımdın, abimdin, sırdaşımdın, herşeyimdin. Güneşimdin. Ben senin yörüngende gezen ufak çocuktum. Senin gibi bir Babaya kaç çocuk sahip olmuştur. O kadar güzel anılarımız birikti ki, seni ömrümün sonuna kadar hep özlemle hatırlayacağım. Geriye Annem ve ben kaldık. Sana söz veriyorum Annemi kimseye muhtaç bırakmayacağım. Sana layık bir evlat olacağım.”
Sevgili Boranın bu yazdıklarından çok etkilendim. Geride böyle duygulu bir evlat bıraktığı için Lütfi abiyi yokluğunda bir kez daha taktir ediyorum. Bende Bora’ya diyorum’ki beni de sen bir abin olarak bundan sonra kabul et.
O Artık yaşamıyor O yüreğinde kabaran sevda dalgalarıyla, gülen gözleriyle, çoşkulu- heyecanlı konuşmalarıyla, ağız dolusu gülüşüyle, mütevazi kişiliğiyle, dirençli-azimli-ödün vermeyen kimliğiyle, toplumsal sorunlara karşı duyarlılığıyla, paraya önem vermeyen tavrıyla, daha bir çok güzel özelliğiyle anılarımızda kalplerimizde yaşamaya devam edecek.
“Ölümle yaşamı ayıran çizgi
Siyahla beyazı ayıramaz ki
Her yolun sonunda ölüm olsa da
Sevenleri kimse ayıramaz ki”
Her Veda elvada değildir. Geldiğinde vakit, çekip gitmeyide bilmeli insan. Vakti gelince gitmenin adıdır günbatımı, Ömür’den Gönül’den, Gün’den…
Güle Güle Uğurlar Olsun, Işıklar içinde Uyu, Devrin Daim Olsun koca yürekli dev adam….
Tüm ifadeler:
5050
