Bilindiği üzere yaz tatili başladı. Sadece ilginç bulduğum birkaç noktaya değinmek istiyorum.
Özellikle tatil döneminde artan uçak biletlerine değinme ihtiyacı duyuyorum. Sevgili ilgili ve yetkililerimiz artık bu soruna bir çözüm bulun lütfen. Neden normal uçak fiyatları tatil dönemi gelince fiyatlarını beşe ona katlıyorlar? Buna izin vermeyin, lütfen müdahale edin. Özellikle biz Almancılar veya gurbetçiler olunca bu rakamların önemi bence daha iyi anlaşılmalı. Belki bir iki kişi gidince insan etkilenmez ama dört beş kişilik bir aile bu masrafın altından nasıl kalksın? Ben sırf bu yüzden yıllarca izin yapamayan insanlar tanıyorum. Ya da kredi alıp borçlanarak izne giden ama yine de orada ikinci sınıf vatandaş muamelesi görmekten kurtulamayan insanlar.
Herkesin tatil yapma anlayışı başka. Kimi denizde dinlenir, tatil yapar, kimi köyünde, kimi anne-babasının yanında. Aile ziyaretiyle. Her ailenin tatil yapma biçimi de farklı. Kimisi tatilde de olunsa hayır ve iyilik yaparken dinlenir. Fakir fukaranın yanında olarak veya yardıma muhtaç birilerinin veya sokak hayvanlarının yanında olarak da tatil yapılabilir. Yani hem tatil yapmak hem de hayır işlemek de pekala mümkün.
Sosyal medyada gözüme çarpan ve oldukça ilginç bulduğum bir noktaya değinmek istiyorum. Yanlış anlaşılmak istemem aralarında sevdiğim dostlarım, yakın arkadaşlarım da var. İnsanlar tatil yapıyorlar, sen neredesin, buradayım, hadi gel, buluştuk diye tatillerini de birlikte, hep birarada yapıyorlar. Yahu hani tatildi, kafaları dinleyecektik. Normal hayata biraz da olsa ara verecek, güç kuvvet, enerji depolayacaktık. Elbette buluşulabilinir ama belki yemekte veya eğlencede. Veya tesadüfen herhangi bir yerde. Her yerde ve her an ama değil.
İnsan tanıdıklarıyla tatil de buluşamaz mı? İtirazım neden? Bence hep aynı muhabbetler, aynı konuşmalar, yüzler, sesler, davranışlar zamanla istesek de istemesek de sıkar. Zaten bu insanlar birlikte veya bir arada yaşıyorlar. Tatilde de bir arada olmak da nereden çıktı. En azından yılın bu döneminde kendimize ayırdığımız tatilimizde bence kısa bir süreliğine de olsa ara verilebilir. Bu aynı zamanda birbirimizi özlememize de yol açacaktır. Yeniden birlikte olunduğunda anlatılacak birikmiş nice konu olacaktır. Aynı çevreyle tatilde de bir arada olmanın ben zamanla yorucu ve sıkıcı olacağına inanıyorum.
Sonlarken demek istediğimi kabaca topralarsak eğer ben çuvaldızı yine kendimize batırmak istiyorum. Biz gurbetçiler özellikle ana veya sosyal medyada ne görürsek ona kolayca ve safça hemen inanıyoruz. Sanki kendi beynimiz ve idrak yeteneğmiz yok veya açık değilmiş gibi davranıyoruz. Sorgulamıyoruz. Bu bunu yapmış, görmüş, etmiş diyor neredeyse gıybet batağına batıp çıkıyoruz.
Oysa biraz daha dikkatlice baksak ve sorgulasak insanların yaşadıkları ile medyada yansıttıkları birbirleriyle uyuşmalı deriz. Yapılanlar yazılanlarla her zaman birbirleriyle uyuşur uzlaşır mı? Öyle bir kanun veya kural tabi ki yok. Herkes, her insan çok farklıdır. Bazıları vardır görsel olarak filozof geçinirler. Ama perdeyi kaldırıp, aralayıp arkasındakilere bakmak nedense aklımıza gelmez. Bu kadar basit bir şeyi akıl edemeyiz. Halbuki oraya da merak edip bakılsa oradaki karanlıkta parıldayan gözleri göreceksiniz.
Yazar Esma Arslan
