Her Veda elveda değildir! Yaşam denilen yolda, yollarımız tekrar kesişecekse eğer, Her veda, Elveda değildir“
Yorum: Ali Akdemir
Türkiye’ye izine giden yurtdışında yaşıyan Gurbetçilerin o an gelip çattığında gözlerinde hep aynı hüzün vardır.
İzin bitimine doğru, ayrılığınn gelip çattığı o gün, Veda edeceğin herşeye farklı gözle, duygulu bakarsın. Esnafa, sokak hayvanlarına, akrabalarına, anaya, babaya, kardeşe, eşe, dosta, bakarken, mezardaki sevdiklerinden ayrılırken, bedeninden adeta bir parçayı orda bırakırken, gözlerin dolar, hüzünlenirsin. Sözcükler boğazında düğümlenir. Kalmak istersin kalamassın! Ağlamak istersin ağlayamassın. O an Ruhi Su‘ nun o acıklı türküsünü mırıldanırsın sessizce,”Kapansın el kapıları, bir daha açılmasın, yok edin insanın insana kulluğunu!”
Vedalar asıl gidenler içindir zordur. Yüreğinin bir parçasını bırakırsın adeta ülkede…Yüreğin ve beynin orda kalır, ayakların istemedende olsa başka istikamete yönelir.
Vakti geldiğinde çekip gitmelidir insan…
” Vakti gelince gitmenin adıdır günbatımı, Ömür’den, Gönülden, Gün’den” C. Y
Zor olsada Veda etmenin zamanıdır sevdiklerine artık.. Bir sönük korna sesiyle veda edersin. Ve basar gaza uzun geri dönüş yoluna koyulursun…
Elveda Türkiye, Elveda Akrabalarım, Elveda Dostlarım, Elveda Arkadaşlarım…. Ölmez yaşarsak, bir başka yaza yine buluşmak ümidiyle…
